Europa (corp celest)

De Wikipedia

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.


Europa
(Giove II)
Satellite de Giove
Descuprii 7 gennaio 1610
Descovridor Galileo Galilei
Simon Marius
Parameter orbital
(a l'epoca J2000)
Semiass maggior 671 034 km
Perijovi 664 700 km
Apojovi 677 300 km
Circonf. orbitala 4 216 100 km
Period orbital 3,551181041
(3gg. 13h 13' 42")
Period sinodegh 87,96935
(0,240847 agn)
Velocità orbitala
13 613 m/s (min)

13 741 m/s (media)

13 871 m/s (max)
Inclinazion
su l'eclittega
1,79°
Inclinazion
dal equat. de Giove
0,47°
Ecentricità 0,0094
Dati fisegh
Diameter medi 3 121,6 km
Superfiss 3,1 × 1013 
Volum 1,593 × 1019 
Massa
4,80 × 1022 kg
Densità media 3,014 × 10k 
Acceleraz. de gravità in superfiss 1,314 m/s²
(0,134 g)
Velocità de fuga 2 025 m/s
Period de rotazion rotasiù sìncrona
Inclinazion assiala 0.1°
Temperatura
superficiala
~50 K (−223 °C) (min)
103 K (−170 °C) (media)
125 K (−148 °C) (max)
Pression atm. μPa
Albedo 0,67
Dati d'osservazion
Magnituden app.
5,3 (media)
Magnituden app. 5,29

Europa l'è el quart dei satèliti natürài del pianéta Giove per dimensiù e 'ntra chèi che g'ha la màsa piö grànda de töt el Sistema Solar. L'è stat scuprìt del Galileo Galilei ai 7 de zenér del 1610 ensèma a Io, Ganimede e Calisto, de alùra ciamàcc töcc ensèma "satèliti galileià" (ma apò a "satèliti medìcei").

La resunànsa orbitàla dei satèliti de Giove: Ganimede, Europa e Io.

Europa el ghe gìra entùren a Giove conden perìot de presapóch tré dé e mès (dé terèstri); el semiàs magiur de la sò òrbita l'è de 670.900 km. L'orbita l'è praticamènt circolàr condena ecentricità de 0,0094 e 'n inclinasiù de apéna 0,470° en confrónt al equatùr de Giove.[1]

Compagn de töcc i óter satèliti galileià Europa l'è en rotasiù sìncrona con Giove, conden emisfér del satèlite che 'l vàrda sèmper 'nvèrs el pianéta.[2]

Le oservasiù fàde endel 1994 per mès del spetrografo a bórt del telescòpio spasiàl Hubble le g'ha pirmitìt de stabeléser la prezènsa de 'n atmosfera, aisebé che dèbola dèbola, entùren al satèlite, cumpunìda de osìgeno.[3][4] La presiù atmosférica al leèl del teré l'è de l'ùrden del micropascàl. de töcc i satèliti del Sistema Solar, apéna amò sés (Io, Ganimede, Calisto, Titano, Encelado e Tritone) i g'ha 'na atmosféra apresàbil.

Riferimèncc[Modifega | modifica 'l sorgent]

  1. Europa, a Continuing Story of Discovery. NASA, Jet Propulsion Laboratory. URL consultad in data 9 agosto 2007.
  2. Planetographic Coordinates. Wolfram Research, 2010. URL consultad in data 2010=03-29.
  3. Hall, D. T. et al.; Detection of an oxygen atmosphere on Jupiter's moon Europa, Nature, Vol. 373 (23 February 1995), 677–679 (accessed 15 April 2006)
  4. Donald Savage; Jones, Tammy; Villard, Ray. Hubble Finds Oxygen Atmosphere on Europa. NASA, Jet Propulsion Laboratory, 23 febbraio 1995. URL consultad in data 17 agosto 2007.