Iscrissiun in sü la fassada de 'na cà de 'n maester de scöra che l'èra n'amis del Robert Cantieni ad Ardez. Chinsci 'l Robert Cantieni l'ha cumpunüü la cansunEl Robert Cantieni, el cumponista de la cansun El Gudench Barblan, el pueta de l'in
Chara lingua da la mamma (Valader per «Cara lengua de la mama») l'è l'in, inuficial, di ReturumanEngadines e Müsteres. Chel toch de müsega chi 'l canta la bellessa de la lengua rumancia Ladina che fin di di che vün el se tröa in de la cüna 'l ghe da amur e següressa in de la sua indentidaa. La cansun l'è cugnussüda anca cunt el titul uficial, ciuè Lingua materna („Lenguamader“). [1]
El test de la cansun l'eva scrivüü 'l Gudench Barblan (1860–1916).[2] un maester de scöra che l'insignava in tanc istitüt sculastegh sü e sgioò per l'intregh' Engadina e pö, püssee tard, anca in de la zona de Cuira. Püssee tard l'è staa pö cugnussüü cuma 'l culessiunista di scumagn di paes de l'Engadina. La meludia, inscambi, l'è stada cumpunüda del Robert Cantieni (1873–1954) in del 1913 in de la cà d'un so amis prufessur ad Ardez.
Chara lingua della mamma,
Tü sonor romantsch ladin,
Tü favella dutscha, lamma,
Oh, co t’am eu sainza fin!
In teis suns, cur eir’ in chüna,
M’ha la mamma charezzà,
E chanzuns dell’ Engiadina
Nell’ uraglia m’ha chantà.
Tü mossà m’hast nell’ infanzia
A nomnar imminch’ ogget,
Ad exprimer temm’ e spranza
E cordöli e dalet.
M’hast mossà con viv’ algrezia
Mia patria ad amar,
Seis eroes, sa bellezza
In chanzuns a dechantar.
Cur in leida giuventüna
Cols amis am radunet,
Lura la chanzun ladina
Pür il vair umur ans det.
Dell’ amur la dutscha brama
Hast express tü e guidà,
Hast nutri la sancha flamma,
Chi’m rendaiv’ usche beà.
Sco il chant da filomela
Am parettast tü sunar,
Cur allur’ in ma favella
Meis infants sentit tschantschar.
Millieras regordanzas
Svagl’ in mai teis pled sonor,
Svaglia saimper veglias spranzas,
Chi ün di han moss meis cour.
Chara lingua della mamma,
Tü dilet romantsch ladin,
Tü favella dutscha, lamma,
Oh, co t’am eu sainza fin!
Cara lengua de la mama
Ti sunur rumanc ladin
Ti favela dulsa e tendera
Oh cum t'ami sensa fin!
In di tö sun, quand amò in de la cüna
La m'ha la mama carassaa
E cansun de l'engadina
In l'uregia la m'ha cantaa.
Ti te m'heet mustraa cunt vera ligrìa
La mia Patria ad amà
I sö om glurius e la sua belessa
In cansun a decantà
De l'amur la dulsa brama
Ti t'heet esprimüü e gûidaa
T'heet nudrii la santa fiama
Che'l me rendeva insci beaa
Cumpagn del cant d'un runsignöl
Te me seet parüü de sunà
Quand alura in la me favela
I mee fiö huu sentüü ciciarà
Mila regurdans
han dessedaa in mi i te parol sunur
Semper svej vegg sperans!
Che un di han moss el me cör.
