Prima Peder Capitel Trii
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
Prima Peder
[Modifega | modifica 'l sorgent]La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.
Capitel Trii
[Modifega | modifica 'l sorgent]1In de l'istèssa manéra, i miee gh'avarìen de sutametes a i propi marì, perchè, se quij übeden[1] no la parola, travèrs el cumpurtamént di lur miee sénza la parola sarànn vadagnaa[2] 2quand i varden el voster cumpurtamént pür in de pagüra. 3Del qual el gh'avarìa no de vèss l'intrècc di cavèj, el mètt inturna di bisgiù d'or o el mètt sü di vestii, 4ma el vèss üman scudun del cör in de l'urnamént incurutìbil del spirit mansüètt e quiett, la qual ò'è del gran valúr denanz de Diu. 5Già che inscì i donn sant che speren in de Diu s'hinn urnaa, cunt el sutametes a i propi marì, 6cumè Sara l'ha übedii Abraàm, e 'l gh'ha ciamaa signúr; de la qual sii staa devegnii fiöö--se fii el bén e gh'avii nigüna pagüra.
7In de l'istèssa manéra, i marì, stee de cà insèma cun la cugnussénza de lur, e dee l'unúr cumè al vas püssee dèbul, a la fèmina, cumè anca ered insèma a la grazia de la vita, perchè i voster preghee sien minga impedii.
8E finalamént, che tücc sien d'acord, sien simpategh, vören bén i fradèj, gh'hann cumpassiún, sien gentil, 9e paghen minga indree mal per mal o ufésa per ufésa, ma al cuntràri benedisen, perchè al chèst sii staa ciamaa per eredità benediziún.
10Già che
«Lü che 'l desidéra a vurì bén la vida
e vedè bonn dì
el gh'avarìa de fàss tasè la lengua de mal
e laver de parlà fufigna[3],
11el gh'avarìa de vultà via de mal e fà el bén,
e cercà la pas e nànn adree.
12perchè i ögg del Signúr hinn sü i giüst,
e i so urègg hinn sü i lur uraziún,
e la ghigna del Signúr l'è cuntra lur che fann el mal».
13E chi l'è che 'l fa el mal a vialter se devegnii zelant del bén? 14Ma se anca patii per la giüstizia, sii beàtt. Che gh'avii no de 'vègh pagüra de lur, né metiiv sott-sura; 15e fee sant Crist cumè Signúr in di voster cör, e che sii semper prunt a una defésa a chissessìa ve dumanden resún de la speranza che l'è in de vialter, 16ma cun ümiltaa e pagüra, cunt una bona cuscénza, perchè quand sii slenguasciaa, sien vergugnaa lur che ve strapénen[4] el voster bun cumpurtamént in de Crist. 17Già che l'è mèj, se l'è la vuluntaa di Diu, che patuv perchè fii el bén invéci de perchè fii el mal. 18Perchè anca Crist una völta l'ha patii per i pecaa, giüst per in giüst, perchè 'l ve mena a Diu, essend faa mort a la carna ma daa la vita al Spirit; 19in del qual l'è naa e l'ha predegaa anca a i spirit in de presún, 20perchè hann übedii no prima quand la paziénza de Diu l'ha speciaa, in di dì de Nuè, intanta che 'l maniva[5] l'arca, in de la qual i poch, l'è de dì che vott anemm, hinn salvaa per l'aqua. 21A chèst mudel l'è 'l batésim che adèss el ve salva (no el tö via el bordegh de la carna ma la dumanda d'una bona cuscénza a Diu), travèrs la resüreziún de Gesü Crist, 22che l'è a la drita de Diu, depus che l'è naa a i cel, e sutametüü a se medemm angiul, auturitaa e puténz.