Giüdee Capitel Ses
|
|
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
Giüdee
[Modifega | modifica 'l sorgent]La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.
Capitel Ses
[Modifega | modifica 'l sorgent]1Dunca, despö che lassum dedree la parola prenzipala del Crist, sarìum purtaa inanz a la madüritaa, no pundand de növ un fundamént de revedimént di oper mort e de la féd in de Diu, 2de la dutrina di batesim, de l'imponn di man, la resüreziún de la mort e de la cundana etèrna. 3E farèmm chèst, se Diu 'l lassa[1]. 4Già che l'è no pussibil per lur che una völta hinn staa ilüminaa, che hann sagiaa i regaj celestiaj e hinn devegnüü cumpagn in del Spirit Sant 5e hann sagiaa la buntaa de la parola de Diu e i püder del secul che l'è dree a vegnì 6e despö che de növ hann burlaa giò fà növ al revedimént--crusefigen de növ per lur medemm el fiöö de Diu e ghe meten föra al desunúr püblegh. 7Già che tèra che l'ha bevüü la piöva che suvént la gh'è vegnüda e la prudü erba verda ütila per quij per via di quij l'è rigulaa[2]la ricev una benediziún de Diu; 8ma chèla che la prudü i spinn e i spinun, l'è inütila e vesin de malediziún, de la qual la fin l'è 'l brüsà.
9Ma sèmm staa persuas sü chèst, predilètt, de coss che hinn mejúr e che hann salvéza, se anca parlum inscì. 10Già che Diu l'è no ingiüst de desmentegà la vostra opera e 'l bén che avii mussaa[3] per el sò nomm, intanta che servavii e servii i sant.
11E desiderum che ogni de vialter mussii la medema diligénza a la fidüzia de la speranza fin a la fin, 12perchè devegnii no pedegh, e imitadúr de lur che erediten travèrs la féd e la paziénza i prumèss.
13Già che intanta che Diu l'ha faa la sua prumèssa a Abraham, già che 'l gh'aveva nigün püssee grand per el qual giürà, l'ha giüraa per Lü medemm 14quand el dis, «Se certamént disend bén te benedisi, e fasend crèss te faruu crèss»; 15e inscì despö che l'ha perseveraa, l'ha utegnüü la prumèssa. 16Già che i omen giüren per la cossa püssee granda, e 'l giüramént l'è la fin d'ogni cuntestaziún per lur a una cunfermaziún, 17per el qual Diu, quand el vör fà vedè magiuramént a i ered de la prumèssa l'imüdabilitaa del sò cunsej l'è vegnüü intra per un giüramént, 18perchè per dò coss imüdabij in di quij l'è no pussibil che Diu 'l büsia gh'avarìum un incuragiamént fort nümm che èmm scapaa via a tegnì sald a la speranza che l'è metüda denanz; 19la qual gh'èmm cumè un'ancora de l'anema che l'è següra e salda e la va denter a la part püssee interna del vél, 20due 'l precürsúr per nümm, Gesü, l'è naa denter segund l'orden de Melchizedec, despö che l'è devegnüü un sacerdott scèff per semper.