Giüdee Capitel Düü
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
Giüdee
[Modifega | modifica 'l sorgent]La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.
Capitel Düü
[Modifega | modifica 'l sorgent]1Per chèst l'è necessari che nümm dèmm mejúra atenziún a quij che èmm sentii, fin chè sbrissigum no via. 2Già che se la parola che l'è stada dida per i angiul l'è devegnüda següra e ogni trasgressiún e desübediénza l'ha ricevüü una recumpénsa giüsta, 3cumè nümm dubiaslarèmm[1] föra, se èmm trascüraa una salvéza assee granda, che al prenzipi l'è stada ciapada e parlada travèrs el Signúr e cunfermada a nümm de lur che hann sentii, 4quand Diu el fa la testimunianza cun lur, cun sègn, miracuj, vari pudee e regaj del Spirit Sant segund la sua vuluntaa?
5Già che Lü l'ha minga sumetüü a i angiul el mund che l'era dree a vegnì, de chi parlèmm. 6L'ha testimuniaa quajdün in d'una part, disend:
«Che l'è un vèss üman, che t'el regurdariet,
o un fiöö d'un vèss üman, che t'el guardariet,
7despö de fàll mén di angiul un puu,
pö curunàll de gloria e d'unúr,
8e sutamètt tüsscoss suta i so pee».
Già che in del sutamètt de tüsscoss, Lü l'ha minga lassaa nagott no sutamess a lü. Ma adèss nümm vedum no anmò tüsscoss sutamess a lü; 9ma vedum Gesü, che l'è staa faa mén di angiul un puu, curunaa de gloria e d'unúr per el patimént de la mort, perchè per la grazia de Diu el sagia la mort per tütt.
10Già che 'l stava bén a lü, per via del qual gh'hinn tüsscoss e per el qual gh'hinn tüsscoss, per el menà tant fiöö a la gloria, che 'l fa perfètt el scèff de la lur salvéza per el patimént. 11Già che sia lü che 'l fa sant e lur che hinn faa sant hinn tücc de vün; per via de la qual ragiún l'è no vergugnús de ciamà lur fradèj, 12disend:
«Nunziaruu el to nomm a i mè fradèj,
In del mèzz de l'assambléa cantaruu la tua lod»,
13e de növ,
«Mì metaruu la mia fidücia in de lü»,
e de növ,
«Varda, mì e i fiöö che Diu 'l m'ha daa».
14Dunca, già che i fiöö hann insèma el sangh e la carna, anca lü in de l'istèssa manéra el s'è imedesimaa[2] cun lur, perchè per la mort el abuli lü che l'ha la puténza de la mort (chèst a l'è 'l diàul), 15e che 'l libera tücc quij che per via de la pagüra de la mort eren legaa de la s'ciavitù per tüta la vita. 16Già che defàtt el vüta minga i angiul, ma 'l vüta la suménza de Abraham. 17Dunca el gh'aveva de devegnì cumpagn a i fradèj segund tüsscoss, perchè 'l devegna misercurdiús e un prèt scèff in di coss che hinn de Diu, per quatà[3] i pecaa de la gént. 18Già che lü medemm l'ha patii quand l'era tentaa, el po vütà quij che hinn tentaa.