Gesa de San Protas (Milan)

Quest articol chì l'è scrivud in lombard, con la Noeuva Ortografia Lombarda

Disambiguazzion – Se te see 'dree a cercà la gesa che la gh'è incoeu e che l'ha ereditad el so nom, varda Gesa de San Protas (Milan, 1933).

Quell articol chì l'è domà un sbozz. Se violter sii bon de metegh dent un quaicoss pussee, preocupeves minga e provegh. Inscì de havégh un'ideja de tucc i alter sbozz, vardee chinscì.

La Gesa de San Protas (ciamada anca ad Monachos) a l'è stada una gesa de Milan in la via cont el midem nom, arenta al Cordus: fada su del VIII secol, per la tradizzion a l'è stada fada su in sui rest del Vital e de la Valeria, che eren i genitor del Gervas e del Protas, e gh'era arent un monester benedetin, che del XI secol a l'è spostad a San Simplizzian: del 1574 la gh'ha havud denter la Confraternita del Santissim Sacrament, voluda del Carlo Borromee.

Propi al temp del Borromee el Pellegrin Tebald gh'ha fad un restaver in stil manerista, e poeu el Federigh gh'ha sgiontad on atrio a do colone: a l'era a navada unega con trè capelle per lat. A l'è stada trada sgiò del 1930 per fà su el palazzi de la Banca Popolar de Noara. El so nom a l'è stad dad a una Gesa a San Sir verta trii agn adree.

Bibliografia

Maria Teresa Fiorio, Le chiese di Milano, Milano, Electa, 2006, pg. 154, ISBN 88-370-3763-5.

Alter proget

Wikimedia Commons el gh'ha dent imagin o alter archivi su Gesa de San Protas (Milan)