Apostuj Capitel Növ

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Apostuj

La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.

Capitel Növ

¹E Saul, ancamò fiadand minacia e mazamént cuntra i discepuj del Signúr, despö che l'era naa al sacerdott scèff ²l'ha dumandaa de lü lèter a i sinagogh a Damasch, perchè se 'l trua quij che sien de la Via, sia omen che donn, el ghe purtass ligaa a Gerüsalèmm. ³E intanta che 'l andava, l'è sücess intanta che l'è vegnüü vesìn a Damasch, e impruisamént una lüs l'ha splendüü inturna a lü del cél, ⁴e burland giò a la tèra l'ha sentii una vús che la gh'ha dii: «Saul, Saul, perchè te me persegütet?». ⁵E l'ha dii: «Chi te see, signúr?», e lü: «Mì sun Gesü, che te persegütet! ⁶Ma drizet tì in pee e vén tì denter a la citaa e 'l te sarà dii chèll che l'è necessari che te fee». ⁷E i omen che viagiaven cun lü s'hinn fermaa mütt, sentend la vús ma vedend nagott. ⁸E Saul el s'è drizaa de la tèra, e quand i sò ögg hinn staa dervii, el vedeva nagott; e menandul per man, l'hann menaa denter a Damasch. ⁹E l'ha minga vedüü per trii dì e 'l mangiava no né 'l beveva.
¹⁰E 'l gh'era un cèrt discepul a Damasch, ciamaa Anania, e 'l Signúr el gh'ha dii in d'una visiún: «Anania!»; e l'ha dii: «Varda mì, Signúr!». ¹¹E 'l Signúr el gh'ha dii: «Leva sü e va a la strada ciamada Driza, e cerca in de cà de Giüda Saul, ciamaa de Tars; già che varda, el prega, ¹²e l'ha vedüü un omm in d'una visiún, de nomm Anania, che l'è vegnüü denter e l'ha metüü i man sü lü perchè 'l ved de növ». ¹³E Anania l'ha respondüü: «Signúr, huu sentii de tant personn sü chèst omm, de quant maa l'ha faa a i tò sant a Gerüsalèmm; ¹⁴e 'l gh'ha auturitaa scià di sacerdott scèff de ligà tücc che invuchen el tò nomm». ¹⁵E 'l Signúr el gh'ha dii: «Va, perchè chèsta persona l'è un strümént scernii de mì per purtà 'l mè nomm denanz a i naziún, i rè e i fiöö d'Israel; ¹⁶già che mì 'l faruu vedè quant l'è necessari che 'l pata per el mè nomm». ¹⁷E Anania l'è naa föra e l'è vegnüü denter in de la cà e, metend i man sü lü, l'ha dii: «Saul, fradèll, el Signúr el m'ha mandaa, Gesü che 'l t'è cumparii sü la via per la qual te vegnevet, perchè te vedet de növ e te siet impienii del Spirit Sant». ¹⁸E sübit gh'hann burlaa giò di ögg cuma scall, e l'ha vedüü de növ e despö che l'ha levaa sü l'è staa batezaa, ¹⁹e despö che l'aveva ciapaa paciatoria, l'è staa faa fort.
E l'era cunt i discepuj che eren a Damasch per quij dì, ²⁰e sübit in di sinagogh el predicava Gesü, che l'è 'l fiöö de Diu. ²¹E tücc che hann sentii eren sbalurdii e legeven: «Chèst l'è no lü che l'ha destrütt a Gerüsalèmm quij che invuchen chèst nomm, e l'è vegnüü scià per chèst, perchè, despö che 'l i ha ligaa, el i mena a i sacerdott scèff?» ²²Ma Saul l'era faa fort püssee e 'l cunfundava Giüdee che staven de cà a Damasch, fand vedüü che chèst l'è 'l Crist.
²³E cuma eren impienii dì assee, i Giüdee s'hinn cunsütaa per mazàll; ²⁴ma 'l lur pian l'è staa cugnussüü a Saul, e vardaven i port, dì e nocc, per mazàll; ²⁵ma i discepuj l'hann ciapaa de nocc e l'hann mandaa giò per i mür, bassandul denter d'una cavagna.
²⁶E quand l'è riaa a Gerüsalèmm, el pruava a ünìss a i discepuj, e tücc gh'aveven pagüra de lü perchè credeven che l'era no un discepul. ²⁷Ma Barnaba 'l l'ha ciapaa e 'l l'ha menaa a i apostuj e 'l gh'ha cüntaa sü cuma sü la strada l'ha vedüü 'l Signúr e che 'l l'ha parlaa e cuma a Damasch el legeva liberamént in del nomm del Gesü. ²⁸E lü l'era cun lur, andand denter e föra a Gerüsalèmm, parland liberamént in del nomm del Signúr, ²⁹e 'l legeva e 'l despütava cunt i Elenist, ma tentaven de mazàll.
³¹Dunca, la gésa in de tüta la Giüdea, la Galilea e la Samaria la gh'aveva pas, essend fada sü, e, andand in de la pagüra del Signúr e l'incuragiamént del Spirit Sant, la multiplegava.
E l'è sücess che, intanta che Peder el passava per tücc, l'è vegnüü giò anca a i sant che staven de cà a Lida. ³³E l'ha truaa là un cèrt vèss üman, de nomm Enea, che 'l s'era racaa giò sü un lètt de vott agn, che l'era paralitegh. ³⁴E Peder el gh'ha dii: «Enea, Gesü Crist el te guar! Drizet tì in pee e destend tì el tò lètt». E sübit el s'è drizaa in pee. ³⁵E tücc che staven de cà a Lida e Sciarón l'hann vedüü, che se giren al Signúr.
³⁶E a Giafa la gh'era una cèrta discepula de nomm Tabitha, che quand l'è vultaa l'è dii «Dorcas»; lee l'era pièna de bonn laur e caritaa che la fava. ³⁷E l'è sücess in de quij dì che despö che l'era devegnüda malada e l'è mort; e despö che l'aveven bagnaa, l'hann metüü in d'una stanza al pian de sü. ³⁸E perchè Lida l'è vesìna a Giafa, i discepuj, perchè aveven sentii che Peder l'era là, gh'hann mandaa düü omen, esurtand: «Che te siet no lént in del passà al lur lögh». ³⁹E despö che Peder el s'è levaa sü, l'è naa cun lur; e despö che l'era riaa, l'hann menaa a la stanza sü de sura e tücc i veduv gh'hann presentaa, piangend e fand vedüü tücc i vestii de denter e de föra che Dorcas l'aveva faa intanta che l'era cun lur. ⁴⁰E despö che Peder l'ha bütaa föra tücc e 'l s'è post in genögg, l'ha pregaa, e despö che 'l s'era giraa al corp, l'ha dii: «Tabitha, levet tì sü!» E lee l'ha dervii i sò ögg e quand l'aveva vedüü Peder, la s'è setaa sü; ⁴¹e 'l gh'ha daa la man e 'l l'ha levaa sü; e despö che l'aveva criaa a i sant e i veduv, el la gh'ha presentaa vivénta. ⁴²E l'è devegnüü savüü per tüta la Giafa, e tant hann credüü in del Signúr.
⁴³E l'è sücess che l'ha restaa dì assee a Giafa d'un cèrt Simún, un cunficiadúr de pèj.

Navigaziun

• ← Indree a Capitel Vot
• Inanz a Capitel Des →
• A l'indes