Apostuj Capitel Vot
|
|
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
Apostuj
[Modifega | modifica 'l sorgent]La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.
Capitel Vot
[Modifega | modifica 'l sorgent]1E Saul l'era d'acordi cunt el sò mazamént.
E l'è sücess in de chèll dì una granda persegütaziún cuntra la gésa a Gerüsalèmm, e tücc hinn staa sperdüü per i regiún de la Giüdea e la Samaria, salvu i apostuj. 2E omen pi hann purtaa Stefan insèma e hann faa granda cundiziún per lü. 3E Saul el ruinava la gésa, andand denter de cà in cà, e tirand adree omen e donn, el i ha cunsegnaa a la presún.
4Dunca, quij che hinn staa sperdüü hinn naa in gir predicand la parola. 5E Filipp, despö che l'era vegnüü giò a la citaa de Samaria, el ghe predicava 'l Crist. 6E i foll eren daa cunt una sula mént a i robb che eren dii del Filipp, quand lur hann sentii e vedüü i sègn che 'l fava. 7Già che tant de quij che gh'aveven spirit impür, criand cunt una granda vús andaven föra, e tant indebulii e zopp hinn staa guarii; 8e la gh'era tanta letizia a chèla citaa.
9E quaj omm, de nomm Simún, l'era prima a la citaa fand i art magigh e fand meravejà la naziún de Samaria, disend che l'era lü medemm quajcossa granda, 10al qual tücc hann daa atenziún del minúr fin al magiúr, disend: «Chèst l'è la puténza de Diu ciamada granda». 11E ghe daven atenziún perchè de tant témp el i ha faa meravejà cunt i sò art magigh. 12E quand hann credüü Filipp, che 'l predicava sül règn de Diu e 'l nomm del Gesü Crist, sia omen che donn hinn staa batezaa. 13E Simún, anca lü medemm l'ha credüü, e despö che l'era batezaa, l'era dedicaa a Filipp, e l'era sbalurdii quand el vedeva i sègn e grand puténz che eren faa.
14E despö che i apostuj a Gerüsalèmm hann sentii che la Samaria l'aveva ricevüü la parola de Diu, gh'hann mandaa Peder e Giuann, 15che, quand eren vegnüü giò, hann pregaa per lur, perchè ricevessen el Spirit Sant; 16già che l'aveva già minga burlaa giò sü nissün de lur, ma eren dumà staa batezaa in del nomm del Gesü Crist. 17Alura hann metüü i sò man sü lur e hann ricevüü 'l Spirit Sant. 18E quand Simún l'aveva vedüü che per mèzz del metüü sü di man di apostuj l'era daa 'l Spirit, el gh'ha ufèrt danee, 19disend: «Dee anca a mì chèsta auturitaa perchè sü chissessìa mì meta i mè man el ricevess el Spirit Sant».
20E Peder el gh'ha dii: «Che 'l sia a destrüziún el tò argént cun tì, perchè t'hee pensaa d'utegnì 'l regall de Diu cun danee; 21te gh'hee minga una part né sort in de chèsta parola[1], degià che 'l tò cör l'è no dricc denanz a Diu. 22Dunca, reved tì de chèsta tua cativeria, e prega al Signúr che, se l'è pussibil[2], el pensee del tò cör el sarà perdunaa a tì, 23già che vedi che te see in del bil de maréza e del legamm d'ingiüstizia[3]». 24E Simún, respundend, l'ha dii: «Preghee vialter per mì al Signúr perchè nagott di robb che avii dii el vegna sü mì».
25Dunca, quij che hann daa testimunianza e hann parlaa la parola del Signúr vegniven indree a Gerüsalèmm, e predicaven la bona nuèla tant paés di Samaritann.
26E un angiul del Signúr l'ha parlaa a Filipp, disend: «Drizet in pee e va vèrs el süd[4], sü la strada che la va giò de Gerüsalèmm a Gaza, chèst l'è desèrt». 27E despö che 'l s'era drizaa in pee, l'è naa. E varda, un omm Etiop, eunüch, un alt minister de Candace, regina di Etiop, che l'era sura de tütt el sò tesòr, che l'è staa vegnüü per adurà a Gerüsalèmm, 28e l'era dree a nà indree, e 'l s'era setaa sül sò carr, e 'l legeva 'l prufèta Isaia. 29E 'l Spirit l'ha dii a Filipp: «Va vesìn e ünet a chèll carr». 30E despö che l'aveva curüü vesìn, Filipp l'ha sentii che 'l legeva Isaia 'l prufèta e l'ha dii: «Te seet[5] i robb che te leget?». 31E l'ha dii: «Cuma pudarìa mì, se quajdün el me giuda no?». E l'ha incuragiaa Filipp de vegnì sü e setàss cun lü. 32E 'l pass de la Scritüra che 'l legeva l'era chèst:
«Cuma una pegura al macèll[6] l'è staa menaa,
e cuma un berìn denanz a lü che 'l el büla[7] e mütt,
inscì el derv minga la sua buca.
33In de la sua ümiltaa la sua giüstizia[8] l'è staa tolt via;
chi 'l descrivarà la sua famèja[9]?
perchè la sua vita l'è tolta via de la tèra».
34E l'eunüch l'ha respondüü a Filipp e l'ha dii: «Te dumandi, sü chi el dis chèst el prufèta? Sü sé medemm, o sü quajdün alter?». 35E 'l Filipp, dervend la sua buca e cumenzand de chèsta Scritüra, el gh'ha predicaa Gesü. 36E cuma hinn naa lungh la strada, l'è vegnüü a quaj aqua, e l'eunüch l'ha dii: «Varda, l'aqua, che cossa la m'imped[10] de vèss batezaa?». 38E l'ha cumandaa che 'l carr s'impienta[11], e tücc i düü hinn naa giò a l'aqua, sia Filipp che l'eunüch, e 'l l'ha batezaa. 39E quand hinn vegnüü sü de l'aqua, el Spirit del Signúr el l'ha brancaa, e l'eunüch el l'ha pü vedüü, già che l'è naa a la sua vita cun letizia. 40Ma 'l Filipp l'è staa truaa a Azot; e intanta che 'l passava, el predicava la bona nuèla fin che l'è vegnüü a Cesarea.
- ↑ o roba
- ↑ leteralamént, al Signúr, se alura
- ↑ o iniquitaa
- ↑ o mèzzdì
- ↑ o capet/capisset
- ↑ o a la maza
- ↑ o tusa
- ↑ o el sò giüdizi
- ↑ o generaziún
- ↑ Mil. impediss
- ↑ o al carr de impientàss