Wacho
|
|
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
Waccho ou Wacho (fì del sècol V - † v. 540) l'è stat en rè dei Longobàrcc del 510 enfìna a che l'è mórt. El g'ha regnàt ai tép che 'l sò pòpol l'ìa stansiàt en Panònia.
L'ìa fiöl de Unighis (o Zucchilo) de la stìrpa dei Letìngi e niùt de Tato al qual el g'ha uzurpàt el tròno entùren al 510 a la fì de 'na ribeliù endóche el zìo l'è stat copàt e a sò fiöl (dóca cüzì de Wacho) Hildegis gh'è tocàt de scapà a riparàs dei Gepidi. Hildegis el tentarà amò de sbatìl zó ma l'è mai riàt e chèsto epizóde el sarès a l'urìgin de le guère che gh'è nìt fò endèi agn dòpo entra i du pòpoi.
Wacho el gh'ìa ligàt dei bu rapórcc coi Franchi e i Bavarés e, segont el Procopio de Cesarèa, el s'è refüdàt de aidià i Ostrogòti cùtra i Bizantì .
L'ìa 'l bubà de Valdràda e nóno de la regìna Teodolìnda.
Fóncc
[Modifega | modifica 'l sorgent]- Pàol Diàcon, Historia Langobardorum, c.790
- Gianluigi Barni, I longobardi in Italia, Editùr: De Agostini, 1987, ISBN: 8840255389