Utent:Aldedogn/Ortograféa del Dücat semplificada
Póche régole per lès sènsa problémi la graféa bergamasca, segónd ol üso consolidàt del Dücàt de Piassa Püntida, semplificada per rènt amò piö bèl fà lèsela.
A diferènsa de chèla del Dücàt l'è fonèdega e mia etimologica, perciò nif se la scrìf co la F in fì, isé come se la pronuncia e mia niv come per ol Dücàt, lach al fenés co la ch e mia co la gh come per ol Dücàt. e i esse i è doma dò: ş e s... mia 7 casi come per ol Dücàt.
- é e ó i gh’à la sunada strécia (la mél, la móda)
- è e ò i gh’à la sunada larga (la pèl, la bògia)
- ö l’è öna vocàl che la suna cóme e+o metide ‘nsèma (ol föm)
- ü l’è öna vocàl che la suna cóme i+u metide ‘nsèma (la stüa)
- ï l’è öna vocàl che la suna quase cóme dò i, i+½ i (schïàt)
- cc in fì de paròla l’è la “c” palatàl (lacc)
- ch in fì de paròla i gh’à la sunada gütüràl surda /k/ (lach, sèch)
- s-c i se lès desligàcc, ü dòpo l’óter: s aspra e, dòpo, c palatàl (i s-cècc)
- ş per la èsse dólsa al prensépe, 'n mès e a la fì de paròla.
- s per la èsse aspra al prensépe, 'n mès e a la fì de paròla.