Giopin

Quest articol chì l'è scrivud in lombard, con la Noeuva Ortografia Lombarda

Quell articol chì l'è domà un sbozz. Se violter sii bon de metegh dent un quaicoss pussee, preocupeves minga e provegh. Inscì de havégh un'ideja de tucc i alter sbozz, vardee chinscì.

Ol Giopin (Giupì en la grafia fonetega bergamasca) a l'è 'na tipega maschera del carneval originaria de Sanga. Per la tradizzion a l'è fioeul de Bortol Zoeucalonga e de la Maria Scatolera, biadegh del Bernardo e de la Bernarda, l'è maridad con la Margin e 'l gh'ha 'n fioeul, ol Bortolin. L'è fredell del Giacomin e del piccen Bissanbraga e ga pias prope tant ol vin.

A l'è prope cognossud per i sò trii goss, paragonad a di pom de terra, che 'l porta con orgoeuj, perchè i è l'emblema de fameja.

A gh'è 'n cant popolar ch'al fa:

	«E me son Giopin de Sanga con trii patate en banda e toeucc i me domanda de che paes son me E me ga do risposta con voce sopraffina se gh'hoo la patatina L'è toeuta roba mé»

Donca, ol Giopin el gh'ha la fama de vun che l'è 'n poo gnorant, ma semper pront a vutà i debol, ma 'pò de vun furbaster e inafidabel, tant che se dis "fà la figura del Giopin" per quej che i viv de espediencc.

Ol sgiornal del Ducad de Piazza Pontida al sa ciama "Ol Giopì".

Bibliograféa

Renato Ravanelli, Giorgio Gavazzi, La Bergamasca in pianura, Grafica e Arte Bergamo, 1983, pp. 382, 383.
Anna Zanconi, Gioppino polenta e vino, Edizioni Villadiseriane, 1994.

Vos corelade