Filipes Capitel Trii
|
|
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
Filipes
[Modifega | modifica 'l sorgent]La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.
Capitel Trii
[Modifega | modifica 'l sorgent]1Per el rest, mè fradèj, gh'abiuv letizia in del Signúr. El scriv a vialter i medemm coss l'è no dificil per mì, e per vialter l'è segür.
2Vardee i can, vardee i lauradúr cativ, vardee 'l mütilà. 3Già che nümm sèmm la circuncisiún, che servum[1] per el Spirit de Diu e che vantum in de Crist Gesü e gh'èmm minga fidüzia in de la carna, 4ancabén mì gh'huu fidüzia anca in de la carna. Se quajdün alter el pensa che 'l gh'abia fidüzia in de la carna, mì gh'huu püssee: 5circuncis l'utav dì, de la naziún d'Israel, de la tribü de Benjamin, Ebree di Ebree, segund la leg un Farisee, 6segund el zél, persecüdúr de la gésa, segund la giüstizia che l'è in de la leg devegnüü ireprensibil. 7Ma i coss che eren a mì afarún[2], chèstcoss huu cunsideraa perdida per via de Crist. 8Ma anzi anca cunsideri che tüsscoss l'è perdida per via de l'ecelénza de la cugnussénza de Crist Gesü 'l mè Signúr, per via del qual huu perdii tüsscoss--anca ghe cunsideri rüff, per ciapà Crist 9e per vèss truaa in de Lü--avègh minga una propia giüstizia che l'è in de la leg ma che l'è travèrs la féd de Crist, la giüstizia che l'è de Diu sü la féd, 10del cugnuss de lü e de la puténza de la sua resüreziún e la fradelanza di sò patimént, faa cumpagn de la furma a la sua mort, 11se in d'una quaj manera mì rivarìa a la resüreziún che l'è föra di mort.
12No che gh'huu già ciapaa o huu già faa perfètt, ma perseguiti se mì anca ghe brancarìa, sül qual anca mì sun staa brancaa de Crist Gesü. 13Fradèj, mì medemm pensi minga d'avègh già brancaa: ma se, menter desmenteghi i coss dedree, tendi a i coss denanz, 14e inscì perseguiti vèrs la mira al prèmi de la ciamada sura de Diu in de Crist Gesü. 15Dunca, quant perfètt, pensarìum chèst e se quajdün de vialter el pensa sedenò[3], anca chèst Diu ve revelarà; 16Ma al qual sèmm rivaa, en marciarìum.
17Devegnii mè imitadúr, fradèj, e vardee lur che caminen inscì, propi cumè gh'avii un esempi in de nümm. 18Già che tant caminen che di quij despèss v'huu parlaa, e adèss disi intanta che piangi, cumè i nemis de Crist, 19la fin di quij l'è destrüziún, el diu di quij l'è la panscia e la gloria l'è in de la lur vergogna, che pensen di coss de la tèra. 20Defàtt, el noster lögh de la citadinanza l'è in di cél, del qual spetum anca un salvadúr, el Signúr Gesü Crist, 21che 'l trasfurmarà el corp de la nostra ümilitaa a un stat cumpagn de la furma al corp de la sua gloria segund la puténza per la qual el pudeva anca sutaponn a lü medemm tüsscoss.