Cephalanthera longifolia
|
|
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
| Cephalanthera longifolia | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||
| Classifigazion sientífiga | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| Nomm binomial | ||||||||||||||||||||||||
| Cephalanthera longifolia (L.) Fritsch (1888) |
Cephalanthera longifolia l'è 'na spéce de piànta erbàcea de la famìa botànica de le Orchidaceae. Se le tróa endèna bùna part de l'òvest e del sud de l'Europa.
La g'ha fòie lónghe e strète. La pöl rià a 'na altèsa de 25 ghèi en cundisiù tìpiche. La 'nfiurescènsa l'è furmàda de 8÷20 fiùr campanulàcc de presapóch 1 ghèl de grandèsa, de spès mìa deèrcc del töt. La fiuridüra la và del més de bril enfìna al més de óst, a segónda de la puzisiù e de l'atèsa söl leèl del mar (la pöl rià 'nfìna ai 1400 méter). La crès al màrzen dei bósch termòfii (mìa frècc) o radüre picàde al sul endèi bósch de fó e de rùer, endèi pracc sèch, o sedenò dré ai sentér. La preferés i teré calcàrei o calcareo-silìcei, co pH bàsich, màgher (bas valùr nütrisiunàl) e sèch.
Tasonomìa[Modifega | modifica 'l sorgent]
Cephalanthera longifolia l'è stàda discriìda del Fritsch e püblicàda endèl Oesterreichische Botanische Zeitschrift 38: 81. 1888.[1]
Sinònim[Modifega | modifica 'l sorgent]
- Cephalanthera acuminata Wall. ex Lindl. (1840)
- Cephalanthera angustifolia Simonk. (1887)
- Cephalanthera ensifolia Rich. (1817)
- Cephalanthera grandiflora Gray (1821)
- Cephalanthera lonchophylla Rchb.f. (1851)
- Cephalanthera longifolia f. angustifolia Maire & Weiller (1959)
- Cephalanthera longifolia f. latifolia (Maire) Maire & Weiller (1959)
- Cephalanthera longifolia var. pilosa Harz (1896)
- Cephalanthera maravignae Tineo in G.Gussone (1844)
- Cephalanthera pallens Rich. (1817)
- Cephalanthera thomsonii Rchb.f. (1876)
- Cephalanthera xiphophyllum Rchb.f. (1851)
- Cephalanthera xiphophyllum var. latifolia Maire (1914)
- Epipactis ensifolia F.W.Schmidt (1795)
- Epipactis grandiflora (L.) Sm. (1795)
- Epipactis grandifolia All. (1785)
- Epipactis pallens Sw. (1805)
- Epipactis pallida Sw. (1800)
- Epipactis xiphophylla (Ehrh. ex L.f.) Sw. (1805)
- Limodorum acuminatum (Wall. ex Lindl.) Kuntze (1891)
- Limodorum grandiflorum (L.) Kuntze (1891)
- Limodorum longifolium (L.) Kuntze (1891)
- Serapias ensifolia Murray (1784)
- Serapias grandiflora L. (1767)
- Serapias helleborine var. longifolia L. (1753) (Basionymum)
- Serapias lonchophyllum L.f. (1782)
- Serapias longifolia (L.) Scop. (1772)
- Serapias nivea Vill. (1787)
- Serapias pallida Wahlenb. (1814)
- Serapias xiphophyllum Ehrh. (1782)
Riferimèncc[Modifega | modifica 'l sorgent]
Bibliografìa[Modifega | modifica 'l sorgent]
- Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.
- Flora of China Editorial Committee. 2009. Fl. China 25: 1–570. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.