Tajagrana

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Quell articul chì l'è dumà un sbozz. Se violter sii bun de metegh dent un queicoss de pü, preocüpeves minga e provegh. Insì de vegh un'idea de tücc i olter sbozz, vardii chì.

Quella vus chi la gh'ha minga di funt u hin trop poch. Per piesé, giunta di funt a la vus. Insì de vegh un'idea de tücc i olter vus senza font, vardii chì.

El tajagrana l'è un curtel druad par i furmai grana.

Picinin, el gh'à 'na lama curta e rubüsta, a furma de guta, e un manogh de legn a furma di pum. El se dröva par scavà di toch picinin de furmai che'l va miga tajad ma servid in scaie, sculpide da un toch grand che se met in sal taul.

Par derv le furme ghe n'è de püssè grand e fort, cun la lama a chignöl e cun el cò dal manogh piat, che'l pöd es batüd cun un martel.

L'arnes l'è tipicament padan, cunussid in d'le zone indue el grana l'è püssè cunsümad. L'è difati present in dal simbul dal parmesan D.O.P.