Silene elisabethae

Silene elisabethae
	; Silene elisabethae
Classifigazion sientífiga
Regn:	Plantae;
Division:	Magnoliophyta;
Clas:	Magnoliopsida;
Ùrden:	Caryophyllales;
Famìa:	Caryophyllaceae;
Zèner:	Silene;
Spéce:	S. elisabethae;
Nomm binomial
	Silene elisabethae; Jan

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.

La Silene elisabethae (apò Melandrium elisabethae (Jan) Rohrb.) l'è 'na piànta de la famìa de le Caryophyllaceae, endémica de la Lombardìa e del Trentì, del Lach de Garda 'nfìna al Lach de Cóm. Se 'l tróa sö la Tombèa e 'ndèla zòna del Dos Alt per el bresà, sol Mut Aréra e söi mucc de Vedeséta per la bergamàsca e sö le Grigne per ol lechés.

La ciàpa al nom de la mier del vicerè del Lumbart-Veneto.

Descrisiù[Modifega | modifica 'l sorgent]

La fùrma biològica l'è: Ch suffr - Camèfite sufruticùze. Piante col gamp lignùs apéna a la bàze, de sòlet de dimensiù mìa tat grànde.

La Silene elisabethae l'è 'na piànta col gambì legnùs a la bàze, ascendènt, sèmpe, de spés che tìra al rós e a pilizì ghiandolar en sìma. La pöl véser àlta dei 5 enfìna 25 ghèi; le fòie bazài le pöl rià a 10 ghèi, i è dispunìde a rözèta, i è lanceolàde e ciliàde. Chèle del gambì i è opòste (3-5 pér) e sèmper piö pesène de menemà che se à sö 'nvèrs l'alt; i fiùr i è grancc de 3 a 4 ghèi de diàmetro. De sòlet i vé fò giü per ògna gambì, ma de rar i pöl rià 'nfìna a sich. El càles l'è bastànsa sgionf, de 'n culùr che tìra al rós, peluzèt e 'n brizinì taculét, con 10 nervadüre per lónch; la coròla l'è lónga 'l dópe del càles. I pétali i è de culùr rós che tìra al viòla. I fiorés endei més de löi e óst. El fröt l'è 'na càpsula a fùrma de öf.

L'è 'na piànta che preferés el teré calcàreo, e la crès en mès a le préde, al geròt e 'ndèi pracc dei mucc piö alcc fìna a i 2.000 méter.