Poscànt

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.

Poscànt (in italià: Poscante) l'é öna frasiù del cumü de Dógn e l'è pogiàt sö i còste a roèrs del Cat Ólt.

Infìna al 1928 Poscànt l’ fàa cumü desperlü e l’éra ün insèma de bórgh tacài vià sö sö i còste del Cat Ólt: Sta Margé, La Ria, Castegnù, Parpaèt, la Cà Frègia, la Piàsa, Complàt, Caursù, Pragrant, Oléra e 'l Mut de Nés. Quase töt ol teritòre del cümü de Poscànt l'éra a roèrs fò che i bórgh de Oléra e del Mut de Nés che i è de l'ótra banda del Cat. Oléra l'è stacia destacada da Poscànt in del 1925 e metìda sóta Nés e in del 1928 ach ol Mut de Nés l'è finìt sóta Nés, menimà töt ol rèst del teritòre del cümü de Poscànt l'è pasàt sóta Dógn. Tra töi chès-cc bórgh ol cör del paìs l'éra La Piàsa, 'ndóe i gh'éra e i gh'è amò i scöle elementàr e 'l azìl.

Ol nòm

Ol nòm 'l vè dal latì Post Cantum che 'l völ dì de dré al Cat e per Cat 'l se 'ntènt ol Cat Ólt e fòrse chèsto nòm 'l se spièga se s'pènsa che 'nfìna al 1250 Poscànt l'éra sóta 'l cümü Surìsel che l'è sö l'ótra bànda del mut.

Ol Pacì Paciana

Sömèa che 'l legendàre bandìt Pacì Paciàna, ol rè de la Al Brembàna, l' sìes nasìt pròpe a Poscànt in del bórgh de Grömèl.

Eustachio Licini suernominàt ol Caciaguèra

Sèmper de Poscànt l'è 'l Eustachio Licini, suernominàt ol Caciaguèra, frà del convènt di Grasie a Bèrghem che nel 1450 l'à fài fà sö la céza de San Bernardì a Lai, münümènt nasiunàl per ol sò valùr istòrech e artìstech e prima céza al mónt dedicàda al San Bernardì de Siéna.