Put de San Ròch
|
|
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
Ol Put de San Ròch l’ se tróa ‘n del cümü de Vimercàt, sura la Molgora che la pasa a matina (èst) del paìs, e l’è l’óltem put fortificàt che gh’è restàt in Lumbardéa.
Ol put de San Ròch l’ nas in del sécol III d.C. e l’éra ü put romano con sich arcade ‘n préda e de chèste al dè de ‘ncö n’a rèsta dóma quàter
In del sécol XII, per difènt ol bórgh medieàl, i à fai sö, sö i dù ‘ngrès del put, dò pórte – tur facie de sas de fiöm e de matù e gh’éra pò ü put leatòi che l’è ‘ndàcc perdìt.
Se s’vé da matina (èst) e s’völ indà ‘n paìs sö la prima pórta – tur che se ‘ncóntra gh’éra ün afrèsch del Sant Istéen, ol patròno del paìs, che ‘l prezentàa ü deòt a la Madóna col s-cetì, tra ‘l San Ròch e ‘l San Giàcom. L’éra chèsto ün afrèsch del Gaetano Barabini che l’l’éra fai in del 1865. Ach se l’è stai restaüràt ‘n del 2002 gh’è restàt póch e negót, la curnìs e ‘l mantèl de la Madóna.
Menimà pasai sóta la prima pórta – tur s’pöl vèt sö sö la segónda, prima de ‘ndà dét in paìs, öna crapa de òm picinina picinina söl arch de la pórta; la crapa la sarès istàcia metìda lé a protesiù de la sità e che la gh’avrès de iga ü significàt magico simobèch.
In del 1630, intàt che la stàtüa de la Madóna la pasàa söl put l’à facc ol miràcol de fà desmèt de cólp la Pèst.
In del lècc de la Molgora, pròpe sóta ‘l put de San Ròch, se té töcc i agn, in del mis de zenér, ol falò che l’ sèra fò la sagra de Sant Antóne abàt.