Và al contegnud

Pinguicula leptoceras

De Wikipedia

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.


Pinguicola leptoceras

Stat de conservazion
Classifigazion sientífiga
Regn: Plantae
Division: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Ùrden: Lamiales
Famìa: Lentibulariaceae
Zèner: Pinguicula
Spéce: P. leptoceras
Nomm binomial
Pinguicula leptoceras
Rchb., 1823

La Pinguicula leptoceras l'è 'na spéce de piànte carnìvore endémica de la cadéna de le Alpi. La fà part de la famìa botànica de le Lentibulariaceae.

Piànta erbàcea perène, co raìs bèle svelöpàde, alta 4÷10 ghèi, condena rüzitìna de fòie bazài che rèsta arènt al teré e gambì fiurài che stà sö bèi dricc, sènsa fòie e peluzècc. En bris encürvàcc endèla part piö àlta.

Le fòie i è töte reünìde 'ndèla rözèta bazàla, le g'ha fùrma elìtica-lanceolàde, co l'òrlo piö o méno riultàt en dét. I è de culùr vért ciàr, carnùze, 'ntréghe, e cuarciàde zó 'ndèla part ensìma de ghiandulìne de du tìpi: vergöne le böta fò 'na sostànsa 'ntacoléta (per catürà i insècc) e dele ótre che làsa nà dei enzìmi per la digestiù dei insècc catüràcc.

Ògna piànta la fà sö apéna 'n fiùr, ermafrudìt, zigomòrf, tetraciclich, pentamer; càles de 5 mm con 2 làer dividìcc en 3 e 2 lacìnie. El làer ensìma l'è furmàt de 2 lacìnie laterài strète, e giöna centràl bidentàda troncàda. El làer de sót, l'è furmàt de dò lacinie strète, dividìde sü töta la longhesa; la coròla l'è gamopetala, bilabiàda lónga 'nfìna a 30mm, col làer ensìma bilobàt e chèl de sóta con tré lobi che se 'ncàala 'n bris de giü con l'óter. L'è de culùr che tìra al viòla con quach màce biànche arènt a la fauce e söl làer de sóta. El sperù l'è cilìndrich, mìa tat sitìl endóche 'l fenés. La fiuridüra l'è 'ntra zögn e löi. El fröt l'è 'na capsula ovoide.

Quan che tàca a fà i prim frècc, la piantìna la se sèra e la fùrma 'n "hibernaculum" che 'l sarès 'na rüzitìna strèta strèta e 'mpacàda, de spès compagnàda de böcc; chèsta cunfigürasiù la ghe permèt a la piànta de rezìster al zél a e la söta. Quan che rìa la priméra chèsti hibernacula i tùrna a dirvìs e 'ndèl gir de póch dé i vé a furmà la rözèta compàgn che l'ìa prìma.

Pracc ömecc, brughiére subalpìne, de spès arènt a surtìe o cors d'àiva picinì, de preferènsa acidòfila. La crès dei 500 ai 2500 méter s.l.m.

  • Pignatti - Flora d'Italia - Edagricole
  • Conti F., Abbate G., Alessandrini A., Blasi C. (a cüra de), 2005 - An annotated checklist of the Italian vascular flora - Palombi Editori