Liutprando
|
|
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
Liutprando (entùren al 690 - zenér del 744) l'è stat rè dei longobàrcc del 712 al 744 e l'è regordàt come giü dei piö grancc dei rè longobàrcc e come protagunìsta de la "Donasiù de Sutri", endèl 728, che g'ha significàt la fondasiù stòrica del Stàt Puntifìcio. Dòpo ìga scunfigìt i Bizantì a Ravenna, e ìga sotamitìt l'Ezarcàt ai longobàrcc, Liutprando el g'ha guidàt el sò ezèrcit envèrs Roma dré a la Vía Cassia, ma gh'è nat encùtra a spetàl a Sutri el Papa Gregorio II. Ché i è riàcc a mitìs decórde, isé che Sutri e 'na quach ótra cità de le culìne del Làsio i è stàde dunàde al papa, "come donasiù ai sancc apòstoi Piéro e Pàol" segónt el Liber Pontificalis. Chèsta l'è stàda la prìma ólta che 'l papa el slargàa fò i sò teretóre de fò del Dücàt de Roma.
Fóncc
[Modifega | modifica 'l sorgent]- Pàol Diàcon, Historia Langobardorum, c.790
- Gianluigi Barni, I longobardi in Italia, Editùr: De Agostini, 1987, ISBN: 8840255389