Lüga Capitel Vün
|
|
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
Lüga
[Modifega | modifica 'l sorgent]La Parola del nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess in del nost parlà Insübregh del didincö.
Capitel Vün
[Modifega | modifica 'l sorgent]1 Cara 'l me Teòfil! Giamò in tanc gh'hann pruaa a met giò in iscrit quel che l'è sücedüü chinscí,
2 segunda quell che i testemun ucülaa, ch’eren li finn del prenzipi, hann cüntaa sü. A lur el Signur el gh'ha daa l'incaregh de spantegà la bona nöa.
3 Già che mi me sunt crüzziaa de saè tüsscoss sinn del prenzipi, adess te vöri cünta sü tüss, cara 'l me Teòfil, riga per riga.
4 Ti te vedareet che tüt quel che t'hann cüntaa sü del Jesüss l'è roba vera e giüsta.
5 In di agn che 'l Heròd l'eva 'l re, in de la Giüdeja ghe vivea un prevet de l'urden di Abia ciamaa Zacarija. La sua miee l'eva de la fameja de l'Arun e 'l so nom l'eva Lisabèta.
6 I düü viveven inscí cuma ghe pias al Signur, senza pecà e senza fà maa a nissün.
7 Ai düü però gh'eva mai nassüü un bagaj, già che la Lisabèta l'eva minga fertel, e pö i agn eren anca passaa, e i düü eren vegnüü giamò bej vegiòt.
8 Un dí che l'urden di Abia l'eva ancamò quel incargaa de fà servizzi in del tempi, 9 cuma semper even faa la cünta intra de lur prevet, inscí de scernì föra quel che l'avaria pizzaa sü l'insens in de la gesa; e chela völta chi 'l gh'è pertucaa al Zacarija.
10 Alura 'l Zacarija l'è 'ndaa dent in del tempi menter la bolgia de gent la speciava de föra e la pregava.
11 Tüt d'un bot, gh'è staa li, arent a l'altar de l'insens, un angiul del Signur 12 e 'l Zacarija 'l s'è strimii tüt.
13 Però l'angiul 'l gh'ha dii: "hagh minga pagüra, Zacarija! El Signur 'l gh'haa daa a trà a la tua preghera e 'dess la tua miee Lisabèta l'avaraa un bagaj e ti chel bagaj chi te'l ciamareet Giuann!"
14 E ti te sareet minga l'ünegh che'l saraa tüt cuntent de la nassida de chel bagaj chi, anca tanc olter en saràn cuntent.
15 El Signur 'l ghe daraa un gross incaregh. El duaraa no trincà vin e gnanca olter rob alcuòlegh. Giamò inanz de la sua nassida lü'l gh'avaraa in sè 'l Spiret Sant 16 e'l menaraa na mota gent anmò in sü la via del Signur.
17 Fort e determinaa cumpagn del prufeta Elija, lü'l preparaaa la straa a la vegnüda del Messija: vegg e giuen tacaràn sü anmò a dagh a trà a la Parola del Signur e quij che caminen in sü na brüta straa, l'andaràn ancamò in sü la giüsta via, quela che la mena al signur. E tüt el mund 'l saraa prunt a dagh 'l benvegnüü al Messija.
18 "Ma cuma l'è che l'è pussibel na roba cumpagna de quista?" 'l gh'ha dumandaa 'l Zacarija a l'angiul. Mi sunt giamò bel vegiot e la mia miee l'è vegia anca lee.
19 E l'angiul 'l gh'ha respundüü: "Varda, Zacarija, scultum ben, mi sunt 'l Gabriel e sunt un puu 'l brasc franch del Signur, e te disi che l'è staa propi Lü medèm, el Signur, a urdinam de 'gni chi a dat chela nöa chi. 20 Ma già che ti te m'heet credüü no, alura ti te restareet müt, senza vess bun de spetascià gnanca na parola, finn al dí che la tua miee la dà lüs al bagaj inscí che te vedareet che quel che t'huu cüntaa sü l'è tüt vera. Tè!"
21 In del menter la bolgia föra de la gesa l'eva semper dree a specià e specià che'l Zacarija 'l 'gniss anmò föra. Se dumandaen tücc sa l'è che l'eva mai dree a fà 'l Zacarija in de la gesa.
22 Quand che pö finalment l'ha faa cünt de 'gni föra, 'l Zacaria l'eva pü bun de parlà. E li la gent l'ha cunprendüü che 'l Signur 'l gh'eva dii un quejcoss de ben particülar. El Zacarija 'l gh'ha prua de bun a digh na quaj parola a la gent, ma l'è staa no bun de dervì boca! 23 E alura, na völta finii 'l servizzi al templi, l'ha ciapaa sü e l'è 'ndaa a cá.
24 De li a poch la sua miee, la Lisabèta, l'eva giamò li che la speciava un bagaj e alura la s'è scundüda cinch mis a fira in la sua cà. 25 "Mi a gh'huu propi de rengrazzià 'l Signur" l'ha dii la Lisabèta "adess almanch la gent la puntaraa pü 'l did cuntra de mi"
26 La Lisabèta l'eva giamò gravida de ses mis quand che'l Signur l'ha menaa l'angiul Gabriel 27 a visità na tusa a Nazzarèt, un paes de la Galileja. La tusa la se ciamava Maria e l'eva fianzada cunt el Giüsep, vün de la Casada del re David.
28 L'angiul l'è andaa de lee e'l gh'ha dii: "Bun dí, Maria! El Signur el vör fat un bel regalín. El t'ha scernida föra intra tücc i tusann". 29 E li la Maria la s'è strimida tüta, e la faa no cünt de capii sa l'è che l'angiul l'eva dree a dì.
30 "Hagh no pagüra, Maria" 'l gh'ha dii l'angiul "El Signur 'l te vör un gran ben e 'l gh'ha na bela surpresa per ti. 31 De chi a poch ti te speciareet un bagaj e quand che chel bagaj chi 'l nass, ti te'l ciamareet Jesüss. 32 El gh'avaraa na forza de leun e la gent 'l ciamaraa 'l Bagaj del Signur. 33 Lü'l regnaraa intra la gent e 'l so regn l'avaraa mai fin."
34 "Ma no, ma cuma l'è pussibel" ghe fà la Maria a l'angiul "mi sunt gnanca maridada!"
35 E l'angiul 'l gh'ha respundüü "Preocüpes no, Maria, che ghe pensa 'l Spiret Sant. El faraa tüsscoss Lü e chel to fiö chi 'l saraa ciamaa 'l Bagaj del Signur. 36 Anca la Lisabèta, la tua cüsina, la pensava de pudè no restà gravuda, ma adess l'è giamò de ses mis! Pensa un puu che la daraa lüs a un bagaj a la sua edaa!!! 37 Cunt el Signur nagot l'è impussibel"
38 E alura la Maria ghe dis "Bun, alura, faruu tüt quel che 'l Signur 'l vör." E d'un bot l'angiul l'eva fort.
39 Li per li, in sü düü pee, la Maria l'ha decidüü alura de andà a truà la Lisabèta che l'eva de cà in du paesin in munc de la Giüdeja.
40 Apena che la maria l'ha metüü pè in de la cà de la Lisabèta e l'ha salüdada, 41 la Lisebèta la sentüü 'l so bagaj möves in de la panscia e la sentüü 'l Spiret Sant 'gnì dent de lee, e alura l'ha dii a la Maria: 42 "El Signur ti 'l t'ha benedii püssee de tüt i olter donn, e ti e 'l to bagaj! 43 Sa l'è ch'huu faa de meritàm una viseda de la mama del Signur? 44 Quand ch'huu sentüü la tua vus, el me bagaj l'ha faa un solt de ligria in la mia panscia! 45 Brava ti, che t'heet credüü quel che'l t'ha mandaa a dì 'l Signur!"
46 E alura la maria l'ha tacaa sü a ludà 'l Signur: "Che'l Signur 'l sia ludaa del prufund del me cör! 47 Sunt inscí felis di Parol del Signur, el me Salavadur! 48 El m'ha daa a mi, una tusa cumün, un incaregh inscí grand! Per semper la gent la me ludaraa 49 perchè 'l Sigur l'ha faa di rob inscí speziaj cunt mi, Lü, 'l Signur che l'è inscí fort e putent! 50 L'è semper li a crüzziass de tücc quij che ghe dann a trà a Lü! 51 El so laurá in del mund l'è impussibel de vedè no: quij pien de boria i giüsta Lü! 46 El sbat giò i putent e 'l dà na man a i puarít a trass sü. 53 L'impieniss la panscia de quij che gh'hann fam, e ai sciur 'l ghe dà nagot!54 L'è inscí misericurdius cunt nüjolter, el ne daraa semper una man. 55 Inscí l'ha semper prumetüü a nost antenaa."
56 Inscí a Maria l'è restada trii mis de la Lisabèta e pö l'ha ciapaa sü e l'è turnada a cà.
57 Pö l'è 'gnüü ' dí che la lisabèta l'ha daa lüs a un bagaj 58 e quand i so parent e i so vesin hann sentüü la nöa hinn staa tücc cuntent.
59 Dopu vot dí 'l bagaj l'è staa menaaa a vess sercuncidüü. E li tücc se peciaven che lü l'avarían ciamaa Zacarija cuma 'l so papaa. 60 Ma la Lisabèta l'ha dii de no: "Gh'em de ciamàl Giuann!" 61 "Ma nissün in de la tua fameja l'è ciamaa inscí!" gh'hann dii ij olter. 62 Alura l'hann ciamaa lí 'l pader del bebè e gh'hann dumandaa: "Cuma l'è che gh'em de ciamàl che bagaj chi?" 63 Alura 'l Zacarija l'ha ciapaa na taulèta e 'l gh'ha scriüü sü: "El bagaj 'l se ciama Giuann." E tücc s'hinn maravejaa, 64 ma de chel punt chi inanz 'l Zacarija l'è staa pü müt e l'ha tacaa sü ancamò a parlà e sübet l'ha tacaa sü a ludaa 'l Signur.
65 Departüt indua hann sentüü de la miraculusa nassida del bagaj del Zacarija la gent la s'è anch un puu strimida.
66 La gent un puu preocüpada la s'è dumandada "Sa l'è che'l sücedaraa anmò a chel fiulin chi? Pövess che 'l Signur 'l ghe daraa di inacaregh ben speziaj"
67 Pö cunt el Spiret Sant in corp 'l Zacarija l'ha alura prufetizzaa quel che 'l Signur 'l gh'eva mustraa:
68 "Che 'l sia ludaa 'l Signur! L'è 'gnüü chi de nüm e'l n'ha liberaa. 69 De la casada del re David 'l n'ha menaa chi 'l salvadur!"
70 Inscì n'even giamò de temp cüntaa sü i prufeta: 71 Lü 'l ne salvaraa di nost nemis e de tücc quij che ne vören maa.
72 El Signur l'è staa ben generus cunt i nost antenaa. 73 El s'è minga desmentegaa la sua santa üniun, e gnanca 'l giürament che l'ha faa tanc agn indree al nost pader Abram e che'l düra finn ad incö!"
74 El ne libera di nost nemis inscí che nüm podum servil senza pagüra per tüta la vita, 75 podum servil timurus per semper.
76 E ti, che te seet 'l me bagaj, ti te sareet vün di prufeta püssee impurtant. Ti te preparareet la via al Signur.
77 Al so popul ti te fareet vedè che cunt el perdun di so pecaa 'l saraa salvaa.
78 El Signur 'l ne perduna perchè la sua cumpassiun l'è senza fin. La sua lüs la vegn a nümm giò del ciel. 79 Chela lüs chi la sberlüsciaraa per tüta la gent, che la viv in del fusch e in de la pagüra; chela lüs chi la ne menaraa in sü la via de la pas."
80 Pö 'l Giuann l'è 'gnüü grand e cunt i agn l'ha imparaa a cugnuss 'l Vurè del Signur semper püssee mej. Pö de giuinot 'l s'è retiraa in de la solitüden del desert e li 'l gh'è remagnüü finn al dí che'l s'è mustraa al popul d'Israel.