Gesa de San Bernardin di Mort

Quest articol chì l'è scrivuu in lombard, grafia milanesa.

On particolar de l'Ossari.

La gesa de San Bernardin di Mort (italian: chiesa di San Bernardino alle Ossa) l'è ona gesa cattolega de Milan.

Storia

In del 1127 l'è staa faa su on ospedal denanz a la Gesa de San Steven, in quella che incoeu l'è la via Broeu. Lilinscì se gh'aveva de curà i lebbros, e lì arent a gh'era anca on cimiteri per mettegh dent i corp de quei che moriva. Ben prest quell cimiteri l'è deventaa tropp piscinin per tegnei tucc.
Donca in del 1210 l'è staa faa su ona camera destinada a ciappà i oss che vegneva del cimiteri: e lì arent, in del 1269 hann miss giò la prima gesa. Duranta el XV secol l'edifizzi l'è staa doperaa per i riunion de la confraternita di Disciplitt, che gh'aveven 'me patronn el San Bernardin de Siena.
In del 1642 l'è crodaa giò el campanin de San Steven, e donca la gesa l'è stada restaurada ona prima voeulta in del 1679 de l'architett Carlo Buzz (de la Fabrega del Domm). Quell lì l'ha lavoraa in su la facciada e in su l'ossari: lì dent i pared hinn staa decoraa cont i teschi e i oss di omen.
In del 1712 la veggia gesa l'è brusada in d'on incendi: allora l'architett Carlo Giuseppe Merlo (anca lu de la Fabrega) l'ha faa on noeuv restaur: a l'ossari gh'è staa giontaa la granda gesa a pianta central (anca perchè i Disciplitt i voreven avèggh ona gesa pussee slargada, oltra a l'Ossari). La gesa noeuva l'è stada collegada a quell che ghe restava de la veggia (trasformada in d'on ambulacher) a travers d'on arch. Comè patronn l'è staa scernii el San Bernardin de Siena.
La facciada l'è stada finida in del 1776 e benedetta del cardinal Pozzbonell.

Alter progett

Altri progetti

• Wikimedia Commons

• Wikimedia Commons el gh'ha dent imagin o alter archivi su Gesa de San Bernardin di Mort