Aquifoliaceae
| Aquifoliaceae | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Classifigazion sientífiga | ||||||||||
|
Le aquifoliaceae i è 'na famìa botònica peséna, che g'ha dét apéna du zèner de piànte o boscài che g'ha fòie che düra divèrsi agn (perènifòi) o che cröda 'n invéren (caducifòi), de sòlit dioic.
El zèner piö cunusìt e nömerùs l'è l'Ilex, che 'l cönta piö o méno 600 spéci. Le sò fòie i è sèmpe, alternàde. i fiùr de sòlit i è unisesuài, atinomòrf, de spès tetràmer, co l'ovàre sùpero. I fröcc i è de le sórcc de drùpe.
L'óter zèner, el Nemopanthus, el g'ha apéna 'na spèce, Nemopanthus mucronatus, che la se diferènsia del Ilex per vìa dei fiùr che g'ha 'n càlice piö pesèn e i pétali strècc, e 'n piö l'è tetraplòide, envéce che diplòide.
Spéci cunusìde[Modifega | modifica 'l sorgent]
L'ünica spéce de la famìa de le aquifoliaceae che crès spontànea endèla flóra alpìna e italiàna l'è l'Ilex aquifolium.
En ótra spéce famùza, suratöt endèl'Amèrica meridiunàla, l'è l'Ilex paraguariensis, che pò l'è la piànta che se dopèra (fòie e caicì picinì) per fa 'l màte, 'na tizàna stimolànta, tìpica de l'Argentina.