Letera de Giüda
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
Giüda
[Modifega | modifica 'l sorgent]La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.
1Giüda, un sèrv de Gesü Crist, e fradèll de Giagum, a i elètt che hinn vurüü bén de Diu el Pader e hinn prutegiüü per Gesü Crist: 2Che cressen föra de misüra per vialter la misericordia, la pas e 'l bén.
3Predilètt, essend faa scrivuv in tüta prèssa sü la nostra salvéza, mì avevi besogn de scriv, preganduv a cumbatt per la féd che l'era cunsegnaa una völta a i sant. 4Già che un quij personn hann naa denter segretamént intra vialter, quij che hinn numinaa de tant temp per chèsta cundana, impi, che cambien la grazia del noster Diu a la lur spüduratéza, e che neghen el noster ünegh Padrún e Signúr Gesü Crist.
5E mì vöri regurdà a vialter, anca bén avii già savüü tücc de chèst, che 'l Signúr, avend salvaa un popul de la tèra d'Egitt, daspö l'ha destrütt quij che hann minga credüü, 6e i angiul che hann tegnüü minga la lur auturitaa, ma hann lassaa la propia cà, l'ha tegnüü in di cadenn eternaj, in del scür, per el giüdizi del gran dì; 7cuma Soduma e Gumorra e i zitaa vesin, in de l'istèssa manera chèst, che hann daa sé medemm a la furnegaziún e hinn naa via indree a carna divèrsa, hinn metüü denanz cumè un esempi del sübì 'l castigh del fögh etèrn.
8Però, in de l'istèssa manera, anca chèst personn, insugnandus, cuntaminen la carna, respingen l'auturitaa, e bestemien i vèss gluriús[1]. 9E Michel, l'arcangiul, quand el cuntend al diàul, el despütava in gir al corp de Musè, vulzava no purtà un giüdizi de bestèma, ma l'ha dii, Che 'l te strapazz el Signúr! 10Ma chèst personn bestemien tütt chèll che sann no, e chèll che cugnussen natüralamént cumè animaj senza resún, de chèstcoss hinn destrütt. 11Guai a lur, perchè vann in de la via de Cain, e s'hinn versaa föra[2] per una ricumpénsa in del errúr de Balaàm, e hinn staa destrütt in de la rebeliún de Core.
12Chèst personn hinn i smagg in di voster agape--pacien cun vialter senza timúr, se ciapen cüra de lur medèmm cumè un pastúr[3], hinn niul senz'aqua purtaa inanz del vént, piant de l'autünn senza frütt, mort do völt, descalzaa, 13und füriús del mar che scümen la propia vergogna, stèll errant per chi l'è reservaa l'uscüritaa del scür per semper.
14E anca el setim de Adam, Enoch, l'ha prufetiza de chèst personn, disend: «Varda, el Signúr l'è vegnüü cun miar di so sant, 15per fà el giüdizi cuntra tücc e per cunvinc ogni anema sü tücc i so oper d'impietaa che hann cumetüü in d'una manera impia, e sü tücc i coss dür che hann dii i pecadúr impi cuntra Lü. 16Chèst personn hinn quij che barbuten, quij che se lumenten, quij che vann segund i propi desidéri, e la lur buca la dis coss arugant, amirand i facc per prufitt.
17Ma vialter, predilètt, regurdeev i coss che hinn staa predii di apostul del noster Signur Gesü Christ: 18che hann dii a vialter: In del temp ültim, ghe sarann minciunadúr che andarà segund i lur propi desidéri d'impietaa. 19Chèst personn hinn quij che fann divisiún, natüraj, che gh'hann minga el Spirit. 20Ma vialter, predilètt, travers el fà sü di voster medemm in de la vostra féd püssee santa, e 'l pregà in del Spirit Sant, 21tegniiv vialter in del bén de Diu, e spetee la misericordia del noster Signúr Gesü Crist per la vita eterna. 22E che gh'abiuv vialter pietaa de quij che dübiten, 23e salvee i alter brancanduj föra del fögh, e che gh'abiuv vialter pietaa di alter cun timúr, udend anca la tonega smagiada de la carna.
24E a Lü che 'l ve preserva del burlà giò e che 'l ve fa cumparì denanz de la sua gloria senza smagia in de la letizia, 25al ünegh Diu, noster Salvadúr, travers Gesü Crist noster Signúr, gloria, maiestaa, puténza e auturità prima de tütt el temp, e adèss e per tücc i secul! Amen.